«Μανώλα ξήλωσε τα όλα»

Του Μπάμπη Πεΐδη

Πήγαμε λοιπόν και χθές στην ΕΚΑΒΗ και ακούσαμε κάποια πράγματα από αυτά που ακούμε τα τελευταία χρόνια και κάποια άλλα τα οποία ακούσαμε ίσως για πρώτη φορά.

Σημαντικό το ότι ξεκαθάρισε η οικονομική ηρεμία που βγάζει ο ΣΦΚ Πιερικός ο οποίος πραγματικά δεν οφείλει τίποτα και σε κανέναν.

Ίσως αν υπήρχε ιδιοκτησία στο όνομα του ερασιτέχνη Πιερικού (π.χ. γήπεδο, γραφεία, προπονητήριο κλπ), τα πράγματα να ήταν τώρα διαφορετικά γιατί ότι είχε αξία δε γλίτωσε τα τελευταία χρόνια από τον ιστορικότερο ποδοσφαιρικά σύλλογο της Πιερίας.

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο να λέμε ότι ευτυχώς ο ΣΦΚ δεν έχει τίποτα στην ιδιοκτησία του. 

Άς περάσει κι αυτό στο παρελθόν. 

Άλλωστε έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα θα απεγκλωβιστεί πιο εύκολα η ομάδα από τα χέρια όλων αυτών που την έχουν φέρει σήμερα στη θέση που βρίσκεται.

Ναι συμφωνώ ότι κύριο μέλημα όλων πλέον είναι η επόμενη ημέρα του συλλόγου. Προοδευτικός άνθρωπος είμαι κι εγώ και δε θα μπορούσα παρά να κοιτάω μόνο μπροστά. Εδώ όμως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση το «ότι έγινε-έγινε».

Μα σε καμία περίπτωση.

Ότι έγινε τα τελευταία χρόνια στην ομάδα που εκπροσωπεί από τη δεκαετία του 1960 το Πιερικό ποδόσφαιρο ανά την Ελλάδα και έχει κάνει γνωστή την πόλη μας σε κάθε γωνία της όμορφης χώρας μας, θα πρέπει να αποτελέσουν σημείο αναφοράς και παράδειγμα προς αποφυγήν για τις επόμενες διοικήσεις. 

Όχι τα ίδια λάθη, ποτέ ξανά η ίδια απαξίωση, ποτέ ξανά η ίδια ξεφτύλα, η ίδια μιζέρια, το ψέμα, ο σκοταδισμός, ο ποδοσφαιρικός μαρασμός και ο μηδενισμός του αθλητικού ιδεώδες στην περιοχή μας.

Ποτέ ξανά.

Ποντάρω πολλά-μα πάρα πολλά στον φίλο μου τον Ηλία Μανίκα γιατί έζησε καταστάσεις προσωπικά και ξέρει καλύτερα από τον καθένα πόσο άσχημο είναι σου γκρεμίζουν έναν κόσμο που πλάθεις από μικρό παιδί με αγάπη και σεβασμό. 

Ψιλά γράμματα για πολλούς...

Για πάρα πολλούς και ειδικότερα για κάποιους «ποδοσφαιρικούς-αθλητικούς οδοστρωτήρες» που έλιωσαν ψυχές, ιδέες, ιστορία και όνειρα στο χρονικά αυτό σύντομο διάστημα που έμοιαζε όμως για όλους εμάς, αιώνας.

Ποντάρω λοιπόν στον χαρακτήρα, τις γνώσεις και τη σοβαρότητα του Ηλία Μανίκα. Το πρώτο μέλημα όλων είναι η επιστροφή της ομάδας στη Β΄εθνική. Τώρα, σήμερα, φέτος.

Να μη γίνει ο Πιερικός ομάδα βηταγάμα εθνικής κατηγορίας. Γιατί πλέον δε θα είναι Πιερικός. 

Η ομάδα που ονειρεύεται η Κατερίνη, η Πιερία ολόκληρη, παίζει στη Σούπερ Λίγκα. 

Και γεμίζει το στάδιο της πόλης. 

Ίσως το όνειρο φαντάζει δύσκολο και μακρινό αλλά δεν είναι άπιαστο γιατί είσαι ο Πιερικός.

Συνάμα αποκαθιστάς τη σχέση σου με τα σωματεία της περιοχής, χτίζεις τις Ακαδημίες σου με σεβασμό στους γονείς και τις υπόλοιπες Ακαδημίες της περιοχής μας, κερδίζοντας όμως με τις πράξεις σου και τον δικό τους σεβασμό και προχωράς. 

Ίσως για κάποιους όλα αυτά είναι Γολγοθάς. Και λογικά είναι άν έχεις άλλο σκεπτικό και δεν διαθέτεις τις γνώσεις, τον τρόπο και την προσωπικότητα να τα πραγματοποιήσεις.

 Όλα θέλουν ικανούς ανθρώπους μπροστάρηδες, και αξιοπιστία. Ο κόσμος θα ακολουθήσει και θα βοηθήσει όπως το έχει ξανακάνει και στο παρελθόν.

Όχι π@υστιές, ψευτιές και αλητείες. 
Μόνο αλήθειες και διαφάνεια.

Κι αν υπάρχει κάτι το οποίο δε θα πρέπει να διαρρεύσει γιατί έτσι πρέπει να γίνει και συμφέρει τον σύλλογο, να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην πληγώσει ούτε την αγάπη του κόσμου και την πίστη του, ούτε την αξιοπρέπεια του συλλόγου και πολύ περισσότερο ούτε την αξιοπιστία ενός Δ.Σ που θα εμπνέει.

Γι αυτό λοιπόν θεωρώ ότι το μότο πάνω στο οποίο θα πρέπει να κινηθεί ο νέος πρόεδρος του Πιερικού όταν με το καλό αναλάβει, είναι το εξής:

«Μανώλα, ξήλωσε τα όλα»

Όλα χωρίς να αφήσεις τίποτα. Ακόμη και τα αποδυτήρια αν μπορείς για να μπούνε μέσα τα παιδιά που θα μείνουν στην ομάδα και επιτέλους θα «μυρίσουν» ελπίδα, όνειρο, αγάπη για το ποδόσφαιρο, αξιοκρατία, νοικοκυριό και αξιοπιστία.

Με αυτά τα όπλα εμπνέονται, παίρνουν δύναμη και κερδίζουν οι ποδοσφαιριστές τα παιχνίδια στο γήπεδο.

Και όχι με το παραμύθι, τα μεγάλα, παχιά λόγια και την υψηλού επιπέδου αχαλίνωτη, π@π@ρολογί@.