Έκοψαν τη Βασιλόπιτα οι «Μελανόλευκοι»

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κοπή της Βασιλόπιτας στα γραφεία του Συνδέσμου Φίλων Πιερικού ΜΕΛΑΝΟΛΕΥΚΟΙ, την Παρασκευή 6 Ιανουαρίου. Σε μία ζεστή Πιερική και Μελανόλευκη ατμόσφαιρα ο μοναδικός εν ενεργεία σύνδεσμος του Πιερικού γιόρτασε τα 10 χρόνια συνεχούς παρουσίας στις κερκίδες των γηπέδων. 

Με την παρουσία τους τίμησαν την εκδήλωση, ο πρόεδρος του ΣΦΚ Πιερικός με μία αντιπροσωπεία ποδοσφαιριστών, ο Σύλλογος Φίλων Ιστορίας Πιερικού, τοπικοί δημοσιογράφοι και αρκετά παλιά και νέα μέλη του συλλόγου. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης ο πατήρ Νικόλαος Φωτίου από τη Θεία Ανάληψη, ευλόγησε την Πίτα και ακολούθησε ο λόγος του προέδρου των Μελανολεύκων. Να σημειωθεί ότι μετά την ευλογία της Πίτας από τον ιερέα, ακολούθησε ενός λεπτού σιγή προς τιμή του Σάκη Καραγεώργη που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή και ήταν αδελφός του Προέδρου του Σ.Φ.Ι.Π, Στέλιου Καραγεώργη.

Ακολουθεί ο λόγος του Προέδρου Μελανόλευκων:

"Καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω εγώ προσωπικά σαν πρόεδρος αλλά και όλο το ΔΣ μαζί όλους εσάς, για την αποδοχή της πρόσκλησης από πλευράς σας με την παρουσία σας στον χώρο μας αυτή τη στιγμή. Πολλοί μπορεί να με γνωρίζετε εδώ και χρόνια, σίγουρα όμως υπάρχει κόσμος που απέχει από το γήπεδο ή δεν έρχεται στην θύρα 5 που τοποθετείται ο Σ.Φ.Π Μελανόλευκοι. Είμαι ο Κων/νος Μπαλούκας, πρόεδρος και πρωτεργάτης της ιδέας αυτής που σήμερα κλείνει 10 χρόνια ζωής. Εγώ μαζί με την βοήθεια μερικών ακόμα νέων τότε ή ίσως καλύτερα για να γινόμαστε πιο σαφής μία παρέα Πιερικών με την δική μου συνδρομή μου, αποφασίσανε το 2007 να βάλουν μπροστά την ιδέα δημιουργίας συνδέσμου, μίας και ο μεγάλος ΠΙΕΡΙΚΟΣ αδυνατούσε να καλύψει αυτό το κομμάτι στα πλαίσια του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Οι πρωτεργάτες της τότε αρχικής ιδέας είναι ονομαστικά : ο Λάζαρος Γαζέτης, ο Τσιντώτας ο Κωνσταντίνος και ο Παναγιώτης (ο τερματοφύλακας),ο Χάρης ο Μανουσαρίδης, ο Θάνος ο Καραγκούνης, ο Χρήστος ο Τομπουλίδης, ο Χόρεβ ο Αλέξανδρος, ο Κώστας ο Χότζας, ο Δημήτρης ο Μαρινόπουλος, ο Αλέξανδρος ο Φωκαίδης, ο Αντώνης ο Μπάσδρας, ο Δημήτρης ο Γκανάς, ο Φιλώτας ο Νταλαμπέκος, και η Νούλα η Τσακιρίδου. Χρειάζεται που και που η αναφορά των ανθρώπων ονομαστικά μιας και η ιστορία ποτέ δεν τους έχει αναφέρει για το σπουδαίο έργο που κάνανε και συνεχίζουν να κάνουνε.

Η κερκίδα και η οργάνωση της είναι ένα κομμάτι που πολύ δύσκολα φτιάχνεται. Πόσο μάλιστα για μία ομάδα της επαρχίας που έχει να ανέβει στα σαλόνια της πρώτης εθνικής πάνω από 20 χρόνια. Εκεί λοιπόν πήραμε την απόφαση με πρόσχημα την ανοδική πορεία της ομάδας και την βλέψεις που υποτίθεται πως είχε ο μεγάλος Πιερικός να ξεκινήσουμε να ταξιδεύουμε, να τραγουδάμε, να φτιάχνουμε πανιά, να τρέχουμε γενικότερα πίσω από τον ΠΙΕΡΙΚΟ. Από το 2007 έως τώρα ο σύνδεσμος ήταν εκεί σε όλες της μεγάλες χαρούμενες και πικρές στιγμές του ΠΙΕΡΙΚΟΥ. Είδαμε την ομάδα να κρατιέται στην κατηγορία 2 χρόνιές ουσιαστικά την τελευταία αγωνιστική. Είδαμε την ομάδα να κάνει πορεία πρωταθλητισμού, να μπαίνει στα μπαράζ, είδαμε την ομάδα να παίζει ματς κυπέλου με τον πρωταθλητή Ελλάδος Ολυμπιακό, ταξιδέψαμε στην Αθήνα για αγώνα κόντρα στον Παναθηναικο, είδαμε την ομάδα να αλλάζει διοικήσεις και φυσικά είδαμε την ομάδα μας να βρίσκεται στην άσχημη κατάσταση να υποβιβάζεται για 1000 ευρώ!!! Μέσα σε όλες αυτές τις διακυμάνσεις ο κόσμος ερχόταν και έφευγε, ξεκινήσαμε 10 άτομα, γίναμε 100, φτάσαμε στο σημείο να γεμίζουμε πέταλα ως φιλοξενούμενοι και στο τέλος πάλι βρεθήκαμε λίγοι. Οι δυσκολίες που περνούσε η ομάδα φυσικά και είχαν αντίκτυπο στον σύνδεσμο που αποτελεί παρακλάδι της. Η προσπάθεια μας φαινόταν πως θα έσβηνε χρόνο με τον χρόνο, ωστόσο όμως όπως βλέπεται είμαστε ακόμα εδώ. Η αγάπη για τον ένα και μοναδικό σύνδεσμο που δημιουργήθηκε για τον ΠΙΕΡΙΚΟ, δεν μας επέτρεπε να παρατήσουμε τα όπλα και την ιδέα μας να οδηγηθεί στο κλείσιμο. Μπορεί οι περισσότεροι να γύρισαν την πλάτη και να έπαψαν να πιστεύουν στο όνειρο, οι λίγοι όμως που μείναμε πίσω να κρατάμε την σημαία ψηλά καταφέραμε να γίνουμε ένα κομμάτι από ίδιο μέταλλο, μία οικογένεια που δύσκολα χαλάει.Δεν χρειάζεται να πλατιάζω για να μην σας κουράσω. Είμαστε εδώ λοιπόν, Αθανασίου Βασιλειάδη 3(έναντι ΟΤΕ). Ο χώρος μας είναι ΜΕΛΑΝΟΛΕΥΚΟΣ και ΜΟΝΟ ΠΙΕΡΙΚΟΣ. Δύσκολο για κάποιους να το αποδεχτούν αλλά υπάρχουν ΠΙΕΡΙΚΟΙ καθαροί και θα γεννιούνται ακόμα περισσότεροι όσο ο σύνδεσμος κρατιέται στη ζωή. Γιατί κρατιέται και θα κρατιέται ζωντανός με την προσμονή νέων καλών αγωνιστικών εποχών, νέων επιτυχιών.

Για όλες αυτές τις εκδρομές που κάναμε σε όλη την Ελλάδα, για τα χιόνια και τις βροχές, τις χαρές και τις στεναχώριες, για όλη την φωνή που αφήσαμε στα τσιμέντα των γηπέδων, για όλα τα όνειρα που κάναμε 10 χρόνια πριν όταν ξεκινούσαμε... θα είμαστε εδώ και θα παραμείνουμε δυνατοί και πιστοί για τα επόμενα 10. Γιατί οι στεναχώριες πάντα θα είναι πολλές, και οι χαρές λίγες. Λίγες όμως δυνατές που δύσκολα ξεχνιούνται.

Πιερικός στα εύκολα, ΠΙΕΡΙΚΑΡΑ στα δύσκολα. Μόνο ΠΙΕΡΙΚΟΣ σε κόντρα όλων.

"Η αναφορά του συνδέσμου στο αδερφό του προέδρου του ΣΦΙΠ. Μερικά λόγια που ακούστηκαν μετά την ομιλία του προέδρου των Μελανολεύκων γραμμένα από τον Στέλιο Καραγεώργη, για τον αδελφό του Σάκη:

«Ο Σάκης Καραγεώργης ήταν ο αφανής χορηγός και υποστηρικτής του ΣΦΙΠ. Αν και ΠΑΟΚτζής, αν και ενεργό μέλος επί δεκαετίες του συνδέσμου φιλάθλων ΠΑΟΚ Αθηνών, αν και δημιουργός του site paok-athens.gr , ήταν αυτός που αγόρασε για χάρη μου το όνομα pierikos.info το 2006, ήταν αυτός που αγόρασε χώρο σε server το 2007 εκεί όπου φιλοξενούμαστε μέχρι τώρα. Επί δέκα χρόνια αφανής υποστηρικτής των προσπαθειών του ΣΦΙΠ. Επί δέκα χρόνια δεν μας απασχόλησε ποτέ αυτό το οικονομικό κομμάτι. Με την βοήθειά του έστησα το 2009 το φόρουμ του ΣΦΙΠ, με την βοήθειά του έστησα το 2011 το site του ΣΦΙΠ. Με την δική του βοήθεια αγοράστηκαν κατά καιρούς τα απαιτούμενα λογισμικά. Λένε πως ο άνθρωπος πεθαίνει μόνο όταν τον ξεχάσουν. Είμαι σίγουρος πως ο Σάκης θα μείνει αθάνατος. Ο ΣΦΙΠ θα τον κρατήσει Αθάνατο, γιατί θα τον θυμόμαστε για πάντα...»